Morning mist, write down as you withdraw today’s
morituri
and list among them this sacrificial smoke that
rises in front of me
it comes from the verses I did not write that were
prematurely shipwrecked
in my coffee
it is from my verses that you still did not want to
read with me today,
Maria.
Write, morning mist, about Maria’s disquiet as
she waits in the rain for the bus
and the bus, heavy with human breath, is late, it is cold
there are two bills in her bag to be paid
a red car goes by, someone invites her in and
she disappears for the next twenty years.
Write also about my daily fear that Maria
may be lost forever
in a place without rain, one morning without verses.
Translation: Memi Katsoni
Γράψε, πάχνη του πρωινού καθώς αποσύρεσαι, τους
σημερινούς
μελλοθάνατους
κι ανάμεσά τους να προσθέσεις κι αυτόν τον καπνό
θυσίας που
αναθρώσκει μπροστά μου
είναι απ’ τους στίχους που δεν έγραψα και ναυάγησαν
πρόωρα
μες στον καφέ μου
είναι απ’ τους στίχους που δεν θέλησες ούτε σήμερα να
διαβάσεις
μαζί μου, Μαρία.
Γράψε πάχνη του πρωινού και την ανησυχία της Μαρίας
καθώς
περιμένει μες στη βροχή το λεωφορείο
και το λεωφορείο βαρύ από ανθρώπινες ανάσες αργεί,
κάνει κρύο
κι έχει δυο λογαριασμούς στην τσάντα να πληρώσει
ένα κόκκινο αυτοκίνητο περνάει, κάποιος τη φωνάζει
μέσα κι
εξαφανίζεται για τα επόμενα είκοσι χρόνια.
Γράψε και γι’ αυτόν τον καθημερινό μου φόβο μήπως
χαθεί για
πάντα η Μαρία
σ’ ένα μέρος χωρίς βροχή, ένα πρωινό χωρίς στίχους.